De illusie van grip op het leven

Loslaten van controle.

Veel mensen leiden op het oog een succesvol leven.
Ze bouwen een carrière op, stellen doelen en streven naar resultaten.
Anderen richten zich vooral op ervaringen najagen: uitgaan, reizen, alles eruit halen wat erin zit.

Toch gebeurt er vroeg of laat iets.
Een verlies, een ziekte of een onverwachte crisis.
Het zijn gebeurtenissen die niet op je to-do-lijst stonden.
Op zo’n moment word je geconfronteerd met een waarheid die je misschien liever niet wilde zien:
Je hebt helemaal geen grip.

Schijnzekerheid en onrust

Hoe harder je probeert te plannen en te controleren om je verlangens veilig te stellen, hoe groter het gevoel van onrust en onbalans wordt.
Het blijft zoeken naar een schijnzekerheid, een schijnveiligheid die nooit echt standhoudt.

We leven bovendien in een tijd waarin die illusie sneller dan ooit afbrokkelt.
De wereld is chaotisch, onzeker en complex.
Daarom is het extra verleidelijk om terug te vallen op oude reflexen:
Nog meer plannen, nog harder werken, nog meer consumeren.
Veel mensen projecteren hun (kinderlijk) verlangen zelfs op (autocratische) leiders die een eenvoudig verhaal en een schijnveilig gevoel van zekerheid, daadkracht en duidelijkheid beloven. Maar juist deze leiders vergroten vaak de onrust en polarisatie. Ze versterken het gevoel van afgescheidenheid, waardoor angst en wantrouwen alleen maar toenemen.

De uitnodiging van deze tijd: loslaten van controle

Misschien vraagt deze tijd juist iets anders van ons.
Namelijk een radicale bereidheid om los te laten.
En om te erkennen dat het leven fundamenteel niet maakbaar is.
Dat oorlog is, en zal zijn.
Dat lijden een deel van het menselijk bestaan vormt.
En dat hopen dat het ooit volledig verdwijnt een kinderlijk verlangen blijft.

Deze periode is daardoor een uitnodiging tot een evolutionaire stap:
Niet langer alleen het willen controleren, maar de werkelijkheid zoals hij is, durven aanvaarden.
In plaats van voortdurend geluk na te jagen, leren de werkelijkheid te dragen zoals die is.
En voorbij schijnzekerheid groeien naar een volwassen bewustzijn.

Het vinden van een steviger grond

Een bewustzijn waarin we niet alles weten en niet alles kunnen oplossen,
maar wél aanwezig kunnen zijn met alles wat er is.

Juist in die overgave, waarin je niets meer hoeft te weten of te controleren, opent zich iets onverwachts.
Er ontstaat een steviger grond onder je voeten.
Bovendien ervaar je een verbinding met het leven zelf, voorbij je plannen en verhalen.
Daarnaast groeit een rust die niet voortkomt uit zeker weten, maar uit het durven vertrouwen.
Het is een vertrouwen dat je het aankunt.
En dat je mag zijn wie je bent.

Daar, in dat eenvoudige zijn, wordt iets voelbaar wat je nergens anders vindt:
Volheid.
Liefde.
De diepe stilte waarin alle afgescheidenheid oplost.
Verbondenheid met ieder ander mens.
En de verzachting van dat oude gemis, tekort, onrust, angst, spanning of eenzaamheid.

Door de controle durven los te laten ontstaat vertrouwen.

Meer ontdekken?

In mijn begeleiding nodig ik je uit om met volwassen bewustzijn te kijken naar de kindstukken die je onderweg hebt weggestopt.
De delen in jezelf die ooit bescherming zochten in controle, aanpassen of vermijden.
Door deze stukken te ontmoeten en te integreren, ontstaat ruimte voor meer rust, verbondenheid en vertrouwen in wie je werkelijk bent.

Neem gerust contact op.