Het belang van persoonlijke ontwikkeling betekent dat je meer en meer zicht krijgt in je eigen emoties en je bewuste keuzes leert maken. In het dagelijkse leven worden we gedurende de dag regelmatig getriggerd. Een gevoel van irritatie, boosheid of een andere negatieve emotie. Emoties kan je als een signaal, als een richting aanwijzer zien. Bij een negatieve emotie schuurt het op een waarde die voor jou in het gedrang komt.

Het gedrag dat ik vertoon is gebaseerd op overtuigingen. De manier hoe ik al dan niet bewust over mezelf denk. Zo heeft iedereen zijn eigen gevoelens die getriggered worden door onbewuste overtuigingen. De meeste negatieve emoties zijn gebaseerd op schuld, schaamte, niet goed genoeg zijn, niet waardevol zijn, niet gehoord zijn, niet gewaardeerd voelen, angst voor afwijzing, angst voor verlating, dom zijn, etc. Maar ook de overtuiging waarop je denkt recht te hebben op het een of ander (zg prinsessengedrag).

Identiteit gebaseerd op onbewuste overtuigingen

Onze identiteit is gebouwd op deze overtuigingen. We kopiëren en modelleren het gedrag van onze ouders. Bijvoorbeeld als papa of mama zo boos op mij is, dan moet ik wel heel slecht zijn. In geval van negatieve overtuigingen doen we er alles aan om deze overtuiging te bedekken en de “pijn” niet te hoeven voelen. We doen dus extra hard onze best om geen kritiek te krijgen. Of we hebben niet geleerd om met onze emoties om te gaan en hebben moeite met zelfcontrole en worden te pas en te onpas boos en denken het recht te hebben op een bepaalde behandeling en lappen de regels gemakkelijk aan de laars.

Een voorbeeld

Zo zijn bijvoorbeeld onbewuste schuldgevoelens ware mentale gevangenissen. Ik moet een goede moeder zijn, ik moet een goede dochter zijn, ik moet aardig zijn…anders is het mijn schuld dat de ander ongelukkig, boos of verdrietig is, is het mijn schuld dat ik een ander teleurstel, het is mijn schuld als ik een ander kwets. Door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn grote schuld. Door harmonie na te streven en conflicten te vermijden, is iedereen tevreden. En ik heb geen last van mijn schuldgevoel. Wat fijn! Helaas, was dat maar zo fijn, want als ik het conflict uit de weg ga, ervaar ik een ander knagend gevoel…een conflict met mezelf. Door bewustwording van mijn (kinderlijke) overtuiging en in te zien dat dit een irreële gedachte is, kan ik makkelijker mijn eigen grenzen trekken. Ik ben niet verantwoordelijk voor de emotie van de ander. Als een ander boos of teleurgesteld is op of in mij, mag die ander zijn eigen trigger onderzoeken 🙂

Door mijn grenzen aan te geven of juist door in een soort van ontspannenheid aanwezig te kunnen zijn bij de emotie van de ander, zonder schuldgevoel, ontstaat er een diepere verbinding met mezelf. En als de ander zover is, kan er ook een diepere verbinding met de ander ontstaan. Dat is emotionele volwassenwording, persoonlijke ontwikkeling.

Het is dus mijn verantwoordelijkheid om mijn triggers te blijven onderzoeken. Het dagelijkse leven geeft mij voorbeelden genoeg. Inzien waar mijn gevoelens en overtuigingen vandaan komen (uit onze vroege jeugd en sociale omgeving) en inzien dat dit irreële gedachtes zijn om vervolgens nieuwe helpende gedachtes te kiezen.

Triggers en projecties en de werking van het brein

Iedereen heeft gevoelens die getriggered worden door onbewuste overtuigingen. Onze overtuigingen die we in de kindertijd onbewust hebben aangenomen, bepalen ons volwassen gedrag. Zolang we niet bewust aan onze persoonlijke ontwikkeling werken, triggeren en projecteren we onze kinderlijke overtuigingen en gevoelens op elkaar.

Daarnaast werkt ons brein zodanig dat het gefocust is op de dingen die we willen zien. Als ik dus onbewust denk dat mensen niet te vertrouwen zijn, dan zal ik steeds situaties tegenkomen waarin mijn overtuiging wordt bevestigd. Als ik mij minderwaardig voel zal mijn brein die situaties scannen. Ook al doe ik nog zo goed mijn best, maak ik me nog zo groot, of haal ik de hoogste punten, mijn brein is gefocust op die ene situatie waarin ik een fout heb gemaakt, of waarin de ander beter is dan ik. Als mijn overtuiging is dat wat ik zeg toch niet gehoord word, kan ik boos worden, schreeuwen en om aandacht vragen, uiteindelijk voel ik mij toch niet gehoord. Als ik mijzelf opoffer om me gewaardeerd te voelen, dan kan ik nog zo mijn best doen voor de ander, ik zal me niet gewaardeerd voelen. Al doe ik nog zo mijn best om te voorkomen dat ik in de steek wordt gelaten, ik zal verlaten worden, ik blijf mij eenzaam voelen.

We projecteren dus onze kind-pijnen op elkaar. En deze patronen gaan door totdat wij bewust worden van onze overtuigingen.

Het belang van persoonlijke ontwikkeling

Als ik nu om heen kijk wat er in de wereld gebeurt, zoveel frustratie, zoveel angst, onzekerheid, polarisatie, oordelen, meningen. Dan zitten in feite onze kindsdelen achter het stuur. De social media met haar algoritmes speelt hier ingenieus op in. De overtuiging die je hebt wordt sterker en sterker, mede gevoed door angst. Het gaat m.i. dus niet om de inhoud. De inhoud is een neutraal iets. Het is de betekenis die wij eraan geven.

Naast een volwassen kennis maatschappij hebben we ook een emotioneel volwassen maatschappij nodig. Wat betekent dat we onze eigen patronen beginnen te doorzien. Als emotioneel volwassenen kunnen we al dan niet nieuwe waarden en overtuigingen kiezen en integere besluiten nemen.

Purpose – Welk voorbeeld geef jij?

Een aantal voorlopers (Kees Klomp – Betekeniseconomie, Jan Rotmans – Omarm de chaos) geven aan dat we in een maatschappelijke transitie zitten. Van kennis, welvaart naar welzijn, purpose. Zo’n transitie gaat gepaard met groeipijnen. Dat is wat we momenteel om ons heen zien gebeuren.

Als we een andere wereld willen, hebben we voorbeelden nodig. Vooral degene met een leidinggevende functie, een publieke functie, mensen in voorbeeldrol (ouders, leraren) hebben de verantwoordelijkheid te werken aan hun eigen emotionele ontwikkeling. Om een gezond tegenwicht te kunnen bieden aan de verdere ontwikkeling van de wetenschap. En om die kennis en kunde te kunnen inzetten ten gunste van onze omgeving. Waarbij welzijn belangrijker is dan ongelimiteerde welvaart ten koste van anderen.

Als je van betekenis wilt zijn, als je de wereld wilt verbeteren, als je op welke manier dan ook je steentje wilt bijdragen dan kun je werken aan je eigen persoonlijke ontwikkeling. Welke patronen herken jij bij jezelf? En leef het voorbeeld dat jij in de wereld wilt zien.

Neem vrijblijvend contact met mij op als jij graag je purpose wilt ontdekken, of wilt werken aan je persoonlijke ontwikkeling/leiderschap.